کاشت مو

تراکاشت مو یا کاشت مو به تکنیک جراحی گفته می‌شود که در آن ریشه‌های مو، تک تک از ناحیه اهدا کننده به ناحیه در حال ریزش یا خالی از مو برده می‌شوند. از این روش بیشتر برای درمان ریزش موی مردانه استفاده می‌شود و طی آن ریشه‌هایی که به صورت ژنتیکی در مقابل ریزش مقاوم هستند به ناحیه طاس برده می‌شوند. بعلاوه از این روش برای بازسازی ابرو، مژه، محاسن، موهای سینه و ناحیه تناسلی و پوشاندن محل زخمهای ناشی از تصادف یا جراحی مانند کشیدن پوست و کاشت موهای قبلی استفاده می‌شود. کاشت مو با پیوند پوست متفاوت است.

در هر پیاز مو ۱ تا ۴ رشته مو رشد می‌کند. امروزه در پیشرفته‌ترین روشهای کاشت مو، پیاز مو را دست نخورده انتقال می‌دهند. نتیجه این کار ظاهر طبیعی تر موهای کاشته شده‌است. این روش کاشت Follicular Unit Transplantation یا بصورت کوتاه شده FUT نامیده می‌شود. موهای اهدایی به دو روش کاملاً متفاوت جمع‌آوری می‌شوند. این کار فوق‌العاده تخصصی بوده و فقط متخصصین پوست و مو مجاز به انجام آن می‌باشند.

تاریخچه کاشت مو

تاریخچه استفاده از بخش‌هایی از پوست سر که در آن بافتی از پوست سر به همراه منبع اصلی تولید خونش به یک منطقه طاس کاشته شود، به قرن ۱۹ بر می‌گردد. استفاده از تکنیک‌های کاشت موی مدرن به دهه ۳۰ میلادی در ژاپن بر می‌گردد که آن موقع جراحان از گرافت‌های کوچک و حتی «گرافت‌های واحد فولیکولی» برای جایگزین کردن مناطق آسیب دیده ابرو یا مژگان، ولی نه در رابطه با برطرف سازی طاسی، استفاده می‌کردند.

در آن زمان تلاش‌های آن‌ها مورد توجه گسترده‌ای قرار نگرفت، و آسیب‌های جنگ جهانی دوم به کشور آن‌ها پیشرفت‌های آن‌ها را تا دو دهه دیگر مخفی نگه داشت. در اواخر دهه ۵۰ بود که عصر مدرن کاشت مو در جهان غرب شروع شد، زمانی که یک متخصص پوست نیویورکی به اسم نرمن ارنریش (Norman Orentreich) با استفاده از بکارگیری گرافت‌های آزاد دهنده در بیماران دارای الگوی طاسی مردانه شروع به آزمایش کرد. قبل از این تصور می‌شد که موی کاشته شده بیشتر از موی اولیه در منطقه «گیرنده» رشد نمی‌کند. دکتر ارنریش نشان داد که استفاده از چنین گرافت‌هایی باعث می‌شود که موهای جدیدی در منطقه گیرنده رشد کنند که دوام آن‌ها به همان اندازه‌ای باشد که در محل اولیه خود در اختیار داشته‌اند.

سپس این دکتر والتر پی انگر (Walter P. Unger) بود که پارامترهای «ناحیه مطمئن دهنده» را تعریف کرد که از آن می‌توان دایمی‌ترین فولیکول‌های مو را برداشت کرد، از این پارامترها دیگر به عنوان پایه اساسی برداشت فولیکول مو، خواه روش نواری، خواه روش FUE استفاده می‌شود. تا ۲۰ سال بعد، جراحان بر روی گرافت‌های کاشت مو کوچکتر کار کردند، ولی نتایج از نظر موفقیت بسیار محدود بود، بطوریکه استفاده از گرافت‌های دو تا چهار میلیمتری منجر می‌شد سر شخص ظاهر عروسکی به خود بگیرد. در دهه ۸۰، شروع استفاده از برش‌های نواری جایگزین تکنیک قبلی شد و کارلوس یوبل (Carlos Uebel) در برزیل استفاده از تعداد بیشتری از گرافت‌های کوچک را مشهور ساخت، درحالیکه در آمریکا دکتر ویلیام راسمن (William Rassman) در یک جلسه درمانی شروع به استفاده از هزاران «میکروگرافت» کرد.

در اواخر دهه ۸۰، دکتر B.L. Limmer استفاده از میکروسکوپ برجسته نما را برای تبدیل یک نوار دهنده به میکروگرافت‌های کوچک باب کرد. به دنبال آن روش کاشت موی واحد فولیکولی شروع به شکل گیری کرد، و شکاف گرافت‌ها و اندازه آن‌ها کوچکتر شد. این گرافت‌های کوچکتر به جراحان اجازه می‌دهد تا گرافت‌های واحد فولیکولی بیشتری را در منطقه پذیرنده قرار دهند.

به دنبال موفقیت‌های کسب شده جراحان نیز توجهی بیشتری به این کلیت ماجرای گرافت‌های کاشته شده معطوف ساختند. اتخاذ تکنیک «برش جانبی» در اوایل شروع سال ۲۰۰۰، باعث شد تا جراحان کاشت مو دو تا چهار گرافت واحد فولیکولی مو را انتخاب کنند که باعث شد موی کاشته شده بهتر بر روی پوست سر قرار گیرد و منطقه‌ای که طاس است را بهتر در بر بگیرد.

گرچه یک جنبه منفی این روش این است که برش‌های جانبی همچنین باعث از هم گسیختگی حالت رگ‌ها بیشتر از برش‌هایی می‌شوند که موازات شکاف سهمی جمجمه (ساژیتال) زده می‌شود؛ بنابراین استفاده از برش‌های ساژیتال باعث می‌شود که موها و رگ‌های خونی کمتری با این فرض که ابزار برش دهی هم اندازه هستند، برش زده شود. یکی از جنبه‌های مثبت برش‌های ساژیتال این است که آن‌ها بهتر به درون فرو برده می‌شوند و از برش متقاطع فولیکول جلوگیری می‌کند. در نتیجه باعث می‌شود پزشکان نیاز به تراشیدن قسمت پذیرنده نداشته باشند. برش‌های جانبی موها را شبیه به حرف T برش می‌زند درحالیکه برش‌های ساژیتال موازات و در بین موهای فعلی صورت می‌گیرد. استفاده از برش‌های جانبی در برابر برش‌های ساژیتال در جوامع کاشت مو شدیداً مورد بحث قرار گرفته است. بسیاری از جراحان برجسته کاشت مو به طور معمول از ترکیب این دو روش براساس آنچه که برای بیمار مناسب است استفاده می‌کنند.

مراقبت بعد از عمل جراحی کاشت مو

بعد از انجام عمل کاشت مو یکسری اعمال به منظور حفاظت از منطقه دریافت کننده گرافت‌های کاشت مو باید انجام شود. باید منطقه‌ای که کاشت مو در آن صورت گرفته است را از در معرض نور خورشید قرار گرفتن دور کرد و دو روز بعد از جراحی برای شستشوی محل مذکور باید از شامپو استفاده کرد. بعضی از جراحان به بیماران خود پیشنهاد می‌کنند روز بعد از جراحی از شامپو استفاده کنند. استفاده از شامپو بسیار مهم است چون باعث جلوگیری از دلمه بستن زخم در اطراف محور مو می‌شود.[۱]

این دلمه‌های پوستی به محور مو می‌چسبند و خطر ریزش فولیکول‌های موی تازه کاشته شده در طول ۶ تا ۱۰ روز بعد از عمل افزایش پیدا می‌کند.

در طول ۱۰ روز اول، تقریباً تمامی موهای کاشته شده، بواسطه تغییر محلی که داشته‌اند آسیب‌پذیر می‌شوند و ریزش خواهند داشت. چنین امری کاملاً طبیعی است. بعد از ۲ تا ۳ ماه موهای جدیدی از فولیکولهای جابجا شده شروع به شکل گیری می‌کنند. موی بیماران به حالت عادی شروع به رشد می‌کند و در طول ۶ تا ۹ ماه بعدی به ضخیم شدن ادامه می‌دهد. هرگونه ریزش موی بعدی به صورت محتمل از مناطقی که تحت عمل کاشت مو قرار نگرفته‌اند، صورت می‌گیرد. بعضی از بیماران برای به تعویق انداختن ریزش مو از دارو استفاده می‌کنند در حالیکه سایر افراد برای مبارزه با این امر در نهایت تن به یک عمل کاشت مو دیگر می‌دهند.

عوارض جانبی کاشت مو

کم پشت شدن مو، یک عارضه جانبی متداول است که معمولاً موقتی است. وجود قطعات مختلف طاسی بر روی سر نیز متداول است بطوریکه ۵۰ درصد موها در هر روز از دست می‌روند. سکسکه‌های بعد از عمل هم در حدود ۵٪ بیمارانی که متحمل کاشت مو شده‌اند، دیده می‌شود. دیگر عوارض جانبی شامل تورم نواحی نظیر پوست سر و پیشانی می‌شود. اگر چنین امری ناراحت‌کننده است، داروهایی برای آرام سازی ورم وجود دارد. به علاوه، بیماران باید اگر پوست سر آن‌ها شروع به خارش کرد مراقب باشند، چون خاراندن پوست سر وضعیت را حادتر و باعث شکل گیری دلمه‌های پوستی می‌شود. از یک مرطوب‌کننده یا شامپو برای برطرف کردن خارش می‌شود استفاده کرد.

تکنیک‌ها و تحقیق‌های آینده در رابطه با کاشت مو

سلول‌های بنیادی و سلول‌های درمال پاپیلا در فولیکول‌های مو شناسایی شده‌اند. تحقیق در رابطه با این سلول‌های فولیکول می‌تواند منجر به درمان موفقیت آمیز طاسی از طریق تکثیر مو (HM) شود که از آن به عنوان کلونی شدن مو هم یاد می‌شود. روش تکثیر مو توسط ARI (انستیتوی تحقیقاتی آدرانز، یک کمپانی ژاپنی در ایالت متحده آمریکا) ایجاد شده است. این تحقیقات آینده روشنی را از کاشت مو به ما نشان می‌دهند.

کاشت مو چیست؟

درحال حاضرتنها راه درمان وترمیم موهای ازدست رفته استفاده از پیوندموی طبیعی است که این پیونددرنواحی مختلف ازجمله(سر – ابرو – ریش – سبیل – مژه – نواحی اسکار) قابل انجام است . کاشت مو اولین بار درسال 1939توسط پزشک ژاپنی آقای دکتر Dr.Okuda مطرح وسپس درسال 1959توسط پزشک آلمانی Dr.Orentreich عملی گردید. درسالهایی که گذشت تجارب وروش های متعددی موردآزمایش قرارگرفت ودرنهایت امروزه بابهرگیری ازتکنولوژی جدید از دسته های کوچکترمو موسوم به میکروگرافت (micrograft) استفاده می شودکه سبب نتایج رضایت بخش وظاهری طبیعی شده است وامری که تاچندی پیش حتی تصورش هم دشواربودامروزه تبدیل به یکی ازاعمال جراحی سرپایی وبسیار سبک شده است که برپایه برداشت سالم ریشه های موی شخص وکاشت آنها درنقاط مورد نظر استوار می باشد.

نکات مهم کاشت مو و پیوند موی طبیعی

نکته مهم قبل از کاشت مو

کاشت و پیوند مو این روزها با چند روش انجام می شود، که اغلب آن ها بسیار مطمئن هستند و تا به حال نیز نتایج خوبی دیده شده است و اکثر بیماران از انجام آن رضایت داشته اند. هرچند این عمل بسیار ساده و بی خطر است اما رعایت کامل نکات ایمنی و تخصص پزشک برای حفظ سلامت بیمار و به دست آمدن نتیجه مطلوب ضروری است، همچنین به دلیل حساسیت زیاد این عمل لازم است به طور تیمی انجام شود.

بنابراین اگر شما هم داوطلب پیوند مو هستید، نخستین گام مهم یافتن یک جراح باتجربه است تا در قبال صرف وقت و هزینه جراحی بتوانید به نتیجه رضایت بخش برسید و همچنین لازم است که خودتان نیز اطلاعات بیشتری درباره پیوند مو بدانید. این روزها 2 روش FUTو FITجزو رایج ترین روش های کاشت مو هستند که با مشورت پزشک خود می توانید مناسب ترین را انتخاب کنید، در واقع فولیکول های مو را به صورت تک تک و با همان حالت طبیعی می کارند، موهای کاشته شده همانند موهای طبیعی رشد خواهند کرد.

چه موهایی در سر برای کاشت مو استفاده می شود؟

در کاشت مو با توجه به نوع روش پیوند، موهای خود شخص از پشت سر یا ناحیه ای از بدن برداشته می شود و سپس با استفاده از میکروسکوپ و لوپ های مخصوص، فولیکول های آن به صورت تک تک جدا می شوند و با همان ظرافتی که جدا شده اند در ناحیه گیرنده با ایجاد برش هایی در حد یک میلی متر پیوند زده می شود. بدن نیز به این موها واکنشی نشان نمی دهد و در واقع حسن پیوند موی طبیعی همین است. با توجه به این که عضو پیوندی از بدن خود فرد تهیه می شود، احتیاج به نگهداری و مراقبت های درمانی ندارد. اگر پزشک کاملا باتجربه باشد آنقدر ظریف این موها را برمی دارد که تنها یک خط بسیار باریک می ماند.البته توجه داشته باشید وقتی موها کاشته می شوند بعد از 4 تا 6 ماه می ریزند و بعد از آن مجددا موها رشد خواهند کرد، به همین دلیل نباید نگران شوید چون ریزش بعد از کاشت طبیعی است.

چه موهایی برای کاشت مو طبیعی استفاده می شوند

روش های کاشت مو

رایج ترین روش های کاشت موی موفق شامل:

روش پانچ کاشت موی  (punch):

موها به صورت دسته ای برداشته شده و در محل مورد نیاز با استفاده از ایجاد سوراخ هایی در پوست سر، کاشته می شود. امروزه این روش به دلیل ایجاد نمای مصنوعی (معروف به نمای عروسکی) کاربرد چندانی ندارد.

روش کاشت مو FUT

 کاشت مو طبیعی به روش fut

برداشت مو با یک نوار کوچک از ناحیه پشت سر که معمولا تحت بی حسی موضعی انجام شده و حاوی 1500 تا 2500 گرافت که حاوی 7000 تا 9000 تار مو می باشد و سپس محل عمل به ظرافت ترمیم شده و چون خط برداشت در مسیر رویش موها بوده معمولا محل ترمیم دیده نمی شود. سپس توسط تیم جراحی زیر میکروسکوپ گرافت های فولیکول های مو بصورت واحد های یک، دو و یا سه تایی جدا و آماده جهت کاشت می شود. در این روش معمولا نیاز به تراشیدن کل موهای سر فرد نبوده و فقط ناحیه ای که جهت برداشت و کاشت لازم است کوتاه می شود و سپس فولیکول های آماده شده تک تک و خیلی منظم طبق طرح از قبل تعیین شده کاشته می شود. از دیگر ویژگی های این روش سرعت عمل پیوند در طی سه تا پنج ساعت می باشد.در حال حاضر FUT مطمئن ترین و قطعی ترین روش کاشت مو در دنیا بوده و تا 97 % استفاده کنندگان از این روش به نتیجه دلخواه رسیده اند.

روش کاشت مو FIT

بهترین روش کاشت مو طبیعی سر

بوسیله پانچ از ناحیه بانک مو، که معمولاً از پشت سر و بالای گوشها انتخاب می شود ،عمل برداشت انجام شده مجدداً بوسیله پانچ یا slit پیوند داده می شود. بطور تقریبی بسته به نیاز شخص از هر 3 الی 5 واحد فولیکولی موجود در بانک مو یکی خارج می شود، از برخی جهات روش کاشت موی FTT مانند روش FUT است، یعنی با بوجود آوردن شکاف های ریز این گرافت ها کاشته می شوند، لازم بذکر است این تکنیک به تنهائی (در روش غیر ترکیبی) معمولاًدر افرادی توصیه می شود که ناحیه کاشت موی محدود و کوچکی دارند و یا کاشت مو در قسمتهای محدودی مثل ابرو ، صورت و محل زخمهای قدیمی باشد.

 کدام روش کاشت مو مناسب شماست ؟

 یکی از مهمترین سئوالات مراجعه کنندگان به کلینیک های کاشت مو این است که باید از کدام روش استفاده کنند. پاسخ این سئوال آسان است. شما خودتان را اذیت نکنید و اگر به پزشک خود اعتماد دارید انتخاب روش را به عهده او بگذارید، اما به طور کلی بهترین روش کاشت مو دو جلسه FUT با فاصله یکسال است، زیرا در برداشت و کاشت FUT در یک جلسه مقدار زیادی مو برداشت می شود، زمان عمل کوتاهتر است و بانک موی بیمار کمتر تخریب می شود و در نتیجه کاشت، طبیعی تر خواهد شد و تراکم های بالاتری را می توان بدست آورد.

 اگر بیمار از جراحی ترس دارد و تمایل به بخیه زدن و بخیه کشیدن ندارد و از اسکار پشت سر (خط بخیه) نگران است و یا به هر دلیل دیگری تمایل به FUT ندارد روش FIT مناسب تر است.

 اگر بیمار اجازه تراشیدن موها را نمی دهد روش FUT انجام می شود، زیرا در روش ترکیبی کل موها تراشیده خواهد شد.

 اگر مقدار کمی مو لازم داریم (کاشت ابرو ، سبیل ، ریش و ناحیه اسکار) FIT انجام می شود

 در برداشت مو از بدن بدلیل ناکافی بودن بانک موی پشت سر معمولا FIT ً انجام می شود.

 بیمارانی که قسمت جلوی سر آنها خالی شده است و خط موی جلوی سر آنها وجود ندارد، مناسب ترین کاندیدای FUT هستند، در واقع بدلیل ظرافتهای خاصی که در کاشت مو نسبت به FIT می توان ایجاد کرد، طراحی خط مو و کاشت جلوی سر بهتر است به روش FUT انجام شود.

 اگر در یک جلسه مقدار زیادی مو لازم است معمولاً FUT بیشتر از FIT جواب می دهد و تراکمهای بالاتر را می توان ایجاد کرد.

 مدت زمان عمل FIT نسبت به FUT طولانی تر است در روش FUT مدت 3 تا 5 ساعت و در روش FIT تا 10 ساعت و گاهی بیشتر طول می کشد.